Rok 2017 – renowacja trzech witraży.

Przedmiotem prac był remont trzech witraży osadzonych w otworach okiennych w prezbiterium. Witraż na osi, neogotyki o architektonicznej kompozycji oraz flankującego go witraże z pierwszej połowy XX w z przedstawieniami : Chrystus Zmartwychwstały po prawej stronie i Chrystus Dobry Pasterz po lewej.

Witraże wykonane są techniką klasyczną. Szkło malowane, wypalane, połączone profilami ołowianymi. Poszczególne prostokątne kwatery poprzedzielane są stalowymi profilami połączonymi za pomocą śrub z obwodową ramą osadzoną w murze ościeży. Pola kwater wzmocnione wiatrownicami przymocowanymi do muru stalowymi uchwytami. U podstaw metalowa rynienka na wkraplającą się wodę. Wiraż centralny – pole pod arkadą z inskrypcją, wypełniane wtórnie – lata 20-te XX w. Przy ostatniej renowacji (2017 rok) dodano postacie św. Piotra i Pawła, patronów kościoła.

Witraż centralny – kompozycja architektoniczna. W zwieńczeniu rozeta z wpisanym w okrąg przedstawieniem baranka na tle granatowego nieba. Po niżej arkada – biforium, wypełnione bez przedstawień. U podstawy inskrypcja gotykiem w języku niemieckim. „Pamięci naszego kochanego syna Hansa Haralda poświęcają Paul Ewest i Margarete Ewest”. Trzy pola kwater. Całość w obramieniu bordiury, stylistycznie witraż przynależy do neogotyku z częścią centralną z lat 20-tych XX w.

Witraże boczne – to postaci Chrystusa w przedstawieniu frontalnym, w oplocie wici roślinej i ptaków – stylizowanym drzewie życia. Po stronie lewej – Chrystus Zmartwychwstały, po stronie prawej Chrystus Dobry Pasterz. Podział na trzy pola kwater – całość okolona bordiurą. W polach dolnych cytaty z Pisma Świętego – pod postacią Dobrego Pasterza „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” Pod postacią Chrystusa Zmartwychwstałego – „Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie” Czas powstania – początek XX w.